Deel 1: Van de proloog tot Mere

De 63e editie van de Ronde van Frankrijk gaat van start op donderdag 24 juni in de Franse badplaats Merlin Plage en eindigt op zondag 18 juli in Parijs. Een peloton van 130 renners, verdeeld over 13 ploegen, staat te trappelen van ongeduld. Op dik 3 weken tijd malen ze een totaal van 4.016 km af, verspreid over 27 ritten. Net als het jaar ervoor komt Lucien Van Impe uit voor de Franse ploeg Gitane-Campagnolo van ploegleider Cyrille Guimard. Ook Willy Teirlinck en het opkomende talent Bernard Hinault maken deel uit van de ploeg, waarvan Lucien samen met Sylvain Vasseur de ouderdomsdeken is. In de Tour van ‘75 was Lucien, net als in ‘71, als 3de geëindigd en veroverde hij voor de 2de keer de ‘bolletjestrui’.

De verwachtingen voor zijn 8ste deelname zijn dan ook hoog gespannen. Het belooft een hete zomer te worden.

De toon wordt al op dag één gezet door de 24-jarige Freddy Maertens die als regerend Belgisch kampioen en bij zijn eerste Tour-deelname op overtuigende wijze de proloog van 8 km wint. Thevenet, de winnaar van ‘75 en dé grote concurrent van Lucien voor het geel, wordt 3de. Lucien zelf eindigt de proloog als 18de, verre van slecht voor een rasklimmer.

De dag erna eindigt de eerste rit in lijn zoals verwacht op een massasprint. En ook nu is er niemand sneller dan Maertens die opnieuw de gele trui mag aantrekken. “Freddy Maertens onweerstaanbaar”, titelt Het Volk in zijn extra editie nog diezelfde dag. Maar ook Lucien zelf staat die dag al meteen met een foto op de voorpagina. Het lijkt erop dat de Vlaamse kranten goed aanvoelen dat er grootse dagen aan zitten te komen.

De Tour van ‘76 zou trouwens een ware triomftocht voor de Belgen worden, want naast de eindoverwinning voor Lucien en de groene trui voor Freddy Maertens, zouden ‘les petits belges’ ook nog eens 12 ritoverwinningen mee naar huis brengen. Maertens alleen al zou maar liefst 8 keer de handen in de lucht mogen steken als ritwinnaar. Een fenomenale prestatie van de West-Vlaamse ‘spurtbom’.

In de zomer van ‘76 vertoeft heel sportminnend België dan ook in een zegeroes en zeker in Erpe-Mere bouwt de spanning dag na dag op. Maar eerst moet er dus nog stevig gekoerst worden.

En dat gebeurt ten dele ook op Belgische bodem. Tijdens de 4de rit op maandag 28 juni duikt de Tour-karavaan via Wevelgem koersgek Vlaanderen binnen. Via Kortrijk, Oudenaarde, Zottegem en Dendermonde gaat het verder naar aankomstplaats Bornem. Als vanaf km 215 van die rit het peloton ook door onze gemeente vlamt, is heel Mere het delirium nabij. Net voor dat jagende peloton rijdt plots één renner voorop. Kromgebogen over het stuur dokkert hij over de Hazelbeek en schiet lichtjes bergop de Nijverheidsstraat in. Aan het café van zijn broer steekt hij de arm in de lucht en plots weet iedereen wie het is. ‘t is godverdomme diene Kleinen van Miejer!

“Allez, Lucien! Allez!”
“En Raymond: laat ons nog eens drinken, jong!”

Wordt vervolgd.